محمدجعفر بن محمدحسن اللهی نجف‌آبادی اصفهانیشیخ محمّدجعفر بن محمّدحسن الهی نجف‌آبادی، عالم فاضل، ادیب شاعر در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیشیخ محمّدجعفر بن محمّدحسن نجف آبادی، عالم فاضل، ادیب شاعر در سال ۱۳۰۹ هجری شمسی در اصفهان متولّد شد. در آغازین ماه‌های تولّد مادر خود را از دست داد. وی تحصیل را در حوزه علمیه اصفهان نزد علمای اعلام شیخ محمّدحسن عالم نجف‌آبادی، شیخ عباس‌علی ادیب، سیدعلی‌اصغر برزانی، شیخ علی مشکات، شیخ احمد صدری زنجانی، سیدعبدالحسین طیّب، سیدصدرالدین کوپائی، شیخ احمد فیّاض، شیخ محمود مفید، حاج آقامحمّد مقدس و آقاجمال‌الدّین خوانساری، به کسب فیض پرداخت. سپس از درس خارج حاج آقاحسین خادمی و میرسیّد علی بهبهانی بهره گرفت. وی در کنار این تحصیلات در مدارس جدید نیز به تحصیل پرداخت و پس از اخذ مدرک دیپلم، به دانشگاه تهران راه یافته و از دانشکده معقول و منقول مدرک لیسانس را اخذ نمود. وی سال‌ها به تدریس علوم دینی در مدارس دینی، دانشگاه‌ها و مراکز فرهنگی مشغول بوده و به تحقیق و تالیف نیز می‌پرداخت. او رساله‌ها و کتاب‌هایی در باب اصول عقاید، اخلاق و کلام به رشته تحریر درآورده است. ۲ - طبع شعرشعر نیز می‌سراید و «الهی» تخلّص می‌کند دیوان اشعار او بیش از سه هزار بیت بوده که قسمتی از آنها به سرقت رفته است. این شعر از اوست: بهتر ز روز وصل روزگار نیست ••••• جانسوزتر زمان، ز شب انتظار نیست ای شاه محتشم نظری سوی خلق کن ••••• از پادشه نظر به گدایان که عار نیست [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۵۲-۵۳.
[۲]
نورمحمدی، محمدجواد، حکایت پارسایی، ص۵۵-۵۶.
[۳]
یزدانی‌نجف‌آبادی، علی، دیباچه دیار نون، ص۱۳۸.
[۴]
ابراهیمی، ابوذر، سیمای دانشوران، ص۵۴-۵۵.
[۵]
صالحی، صادق و حسن‌علی خزائلی، آئینه اهل قلم، ص۲۶-۲۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۹۱-۲۹۲. |